سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: شهر بروجن)

رشد شهر و شهرنشینی بارزترین ویژگی تحولات اجتماعی ـ اقتصادی در دوره اخیر است. با توجه به رشد نقاط شهری و جمعیت شهرنشین در سال های اخیر موضوع کیفیت زندگی در شهرهای کشورهای صنعتی و در حال توسعه به طور روزافزونی مورد توجه قرار گرفته است. لذا همزمان با شهری شدن جامعه ایران، تحلیل پیامدهای آن، ازجمله ارزیابی کیفیت زندگی شهری یکی از مهم ترین ضرورت های مطالعات شهری است. از طرف دیگر با توجه به اینکه محاسبه و تخمین کیفیت زندگی نیاز به بررسی و تعیین و تبیین یک سری شاخص یا معیار مناسب دارد، در طی سال های اخیر استفاده از شاخص ها و معیارهای کیفیت محیط زندگی در کشورهای مختلف اعم از توسعه یافته و در حال توسعه متداول شده است. پژوهش حاضر با هدف سنجش رضایتمندی شهروندان از کیفیت زندگی شهری در شهر بروجن تدوین شده است. ماهیت این پژوهش نظری- کاربردی بوده و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است. به منظور جمع آوری داده ها و اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر بروجن بوده است. نوع نمونه گیری، نمونه گیری احتمالی بوده که بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه 381 به دست آمده است. در ادامه نیز با استفاده از نرم افزارهای spss، excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که بر اساس آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) و آزمون های تعقیبی توکی بین محلات شهر بروجن ازنظر شاخص های آموزشی، بهداشتی و مسکن تفاوت وجود دارد. همچنین بر اساس میانگین های به دست آمده از پرسشنامه ها به بررسی میزان رضایتمندی پرداخته شد که مشخص گردید در شاخص آموزشی افراد مورد مطالعه در محله (2-2) و در شاخص بهداشتی و مسکن افراد مورد مطالعه در محله (3-1) بالاترین رضایت را داشته¬اند.